نکاتی درباره نگهداری فرش

1.قالی را کاملاً مناسب با اندازۀ اتاق تهیه کنید. تا کردن قسمت اضافه باعث ترک خوردن و آسیب دیدن آن می‌شود. (مثلاً برای فضای 5/3×5/2 از فرش با ابعاد 3×2 استفاده کنید)
2.فرش را روی زمین آهکی یا گچی پهن نکنید. درزها و شکاف سایر کفپوش‌ها را نیز بپوشانید تا محل زندگی حشراتی مانند بید نشود.
3.روی موکت یا کفپوش‌های پلاستیکی فرش پهن نکنید. الیاف موکت در مجاورت فرش محل خوبی برای زندگی حشرات هستند.
4.اگر از چند تخته فرش استفاده می‌کنید به نحوی آنها را پهن کنید که لبه‌ها یا قسمتی از آنها روی هم قرار نگیرد چون به مرور زمان باعث کیسی می‌شود.
5.هرگز قالی ابریشمی را به دیوار گچی نیاویزید. استمرار مجاورت گچ و ابریشم باعث پوسیدگی ابریشم می‌شود.
6.از قرار دادن مستقیم اجسام سنگین مانند مبل و میز و… روی فرش خودداری کنید. برای این کار از زیرپایه‌های مخصوص استفاده کنید.
7.فرش را پس از مدتی در محل خود جابجا کنید تا قسمت‌هایی که بیشتر پا می‌خورند ساییده نشوند.
8.هر چند وقت یکبار فرش را در هوای آزاد قرار دهید و پشت فرش را، که محل مناسبی برای رشد بید و موریانه و انواع قارچ و کپک است، زیر آفتاب بگذارید.
9.برخی از انواع نورها برای فرش مضر هستند. مثلاً الیاف ابریشم به دلیل پروتئینی بودن در برابر اشعۀ فرابنفش تخریب می‌شود.
10.هنگام گردگیری و نظافت درها و پنجره‌ها را باز بگذارید تا گردوغبار خارج شده و روی فرش ننشیند.
11.فرش را با جاروی خیس جارو نکنید چون پس از مدتی غبار به صورت تودۀ نازکی از گل میان پرزها باقی می‌ماند.
12.مکان‌های رطوبت‌گیر محل مناسبی برای نگه‌داری فرش یا مفروش کردن نیستند. رطوبت باعث کپک و پوسیدگی فرش می‌شود. توصیه شده پس از 3 یا 6 سال فرش‌ها تعویض شوند.
13.پشت فرش‌های با ارزشی که به عنوان تابلو به دیوار است باید به جهت وجود بید و موریانه و…بررسی و با برس نرم گردگیری کرد.
14.برای آویختن فرش به دیوار از میخ و وسایل نوک تیز استفاده نکنید:
الف. استفاده از قاب‌هایی که با دیوار فاصله دارند.
ب.استفاده از گیره‌های مخصوص
ج.قرار دادن فرش بین دو شیشه (به نحوی که به پرزها فشار وارد نشود.)
15.به محض آسیب فرش برای ترمیم آن اقدام کنید تا محل صدمه دیده بیشتر نشود.
16.برای نگه‌داری فرش در انباری آن لوله کرده و نفتالین یا تنباکو لای آن قرار دهید و میان پارچۀ نخی یا کتانی ضدعفونی شده پیچیده و با طنابی ببندید.